Als we Voetbal International mogen geloven (ik houd in de knotsgekke transferwereld, waarin de waarheid nogal eens het onderspit delft, graag een slag om de arm), vertrekt Luciano Narsingh binnenkort naar Eindhoven, om bij PSV te gaan spelen. Laat ik het maar meteen duidelijk zeggen: daar ben ik blij mee. Niet omdat ik Narsingh een slechte speler vindt, integendeel, maar omdat Ajax ook onder grote druk durft vast te houden aan een visie. Dat valt te prijzen.

Onwillekeurig gingen mijn gedachten vanochtend terug naar Froylan Ledezma. Wie? Froylan Ledezma. Een Costa Ricaanse aanvaller die in 1997 tijdens een jeugdtoernooi vriend en vijand wist te overtuigen van zijn talenten. Scouts waren lyrisch en de trainers van Ajax wisten het zeker: die man moeten we hebben, dat wordt hoe dan ook een wereldster.

Er was echter een klein probleem. Feyenoord had de beloftevolle aanvaller ook op de korrel. Op dergelijke momenten nam bij Ajax steevast de emotie de overhand over de ratio. De Amsterdammers moesten dan laten zien dat zij de meest dominante aap op de Nederlandse apenrots waren.

……