De terugkeer van Heitinga draait uit op een teleurstelling. © Pro Shots

John Heitinga is op wintersport met z'n gezinnetje. Dat lees ik allemaal in zijn blogs. “Als voetballer beleef ik die wintersportvakanties als toeschouwer”, zo schrijft hij. “Maar dat ik in Ischgl alleen sta toe te kijken, boeit me niet. Dat ben ik bij Ajax inmiddels wel gewend.” Het staat er echt.

Ik word van de hele situatie rond Heitinga al een poosje knap verdrietig. Het aantrekken van de publiekslieveling als verloren zoon is een totale en onwaarschijnlijk pijnlijke inschattingsfout gebleken. Eentje die Marc Overmars en Frank de Boer zich danig mogen aanrekenen.

De volstrekt niet topfitte verdediger zat bij Hertha BSC en eerder al bij Fulham op een dood spoor, maar Ajax zag er brood in. Raar. De terugkeer van een ervaren oud-speler moet Ajax helpen, niet andersom. John had mooie teksten bij zijn terugkeer. De clubliefde spatte ervan af. Ik geloof dat ook allemaal wel, maar zou hij deze stap ook gemaakt hebben als hij nog een gewilde speler was in Europa? Nee. Er waren gewoon niet zoveel andere mogelijkheden.

……