De wind, vergezeld met dikke plensbuien, giert door de donkere, verlaten straten van Mokum. Het is een dag waarop alles grauw en grijs is en niks gaat zoals het moet gaan. Tot overmaat van ramp hoor ik een aankondiging op tv dat de Voice of Holland aanstalten gaat maken om mijn avond verder te vergallen. Met de mondhoeken gekruld naar standje "irritatie" tik ik gauw de uitknop van mijn kijkdoos in. Zelfs een glaasje Scotch + cd van Pearl Jam brengen zowaar niet de gevraagde en verlangende ambiance, ik mis nog wat. De oplossing is een doos gevuld met mijn oude Ajax-memorabilia. Oude programma's, entreekaarten en knipsels brengen verhalen en herinneringen boven die mijn norse humeur de nederlaag gaat toedienen, heerlijk. Niet veel later heb ik een oud Ajax-vaantje in mijn hand met daarop de tekst: Landskampioen 1968. Een imponerende rilling van het hoogst haalbare gloriagehalte zweeft majestueus door het huis. Een simpel stukje stof wat omgetoverd is tot iets wat een mens in vervoering kan brengen. Na wat momenten van geestelijke dwalingen spit ik verder en ik pak een zogeheten 'mammoetvaan' uit de schappen: landskampioen 1994.

……