De wekelijkse column van Remko van der Ploeg voor www.Ajax1.nl

Johan Cruijff had een drukke week. De uitzending van Pauw en Witteman, de Open Dag van de Cruyff Foundation en University, Ajax-Lyon en het interne gebeuren bij Ajax. 

De wekelijkse column van Remko van der Ploeg voor www.Ajax1.nl

De wekelijkse column van Remko van der Ploeg voor www.Ajax1.nl

Een column door: Ravish Sitaldin

Nu de stofwolken zijn verdwenen, de meeste spelers een nieuwe club hebben, de vele machtspelletjes gespeeld zijn, kunnen we weer aan het belangrijkste tijdverdrijf denken: voetbal.

Na weken van speculeren – Gaat Sneijder Inter verlaten? Heeft Feyenoord wel genoeg macht om Fer bij zich te houden? En wat gaat Ruiz doen? – is de rust weer wedergekeerd. De seizoengidsen mogen de prullenbak weer in en de vele analytici mogen hun voorspelling ergens heel diep wegstoppen.

Tien jaar lang wachtte ik op hét telefoontje. Ajax zou zeker bellen. Ik was inmiddels zestien en had me alle basisvaardigheden van een échte Ajacied eigen gemaakt. Ik beheerste de voorzet in volle ren van Søren Lerby tot in perfectie. Een buitenkant voet à la Johan Cruijff gaf ik zo nonchalant mogelijk, terwijl ik wees waar de bal vervolgens heen moest. Het kapsones-loopje van Ruud Krol, het veertig keer per wedstrijd nutteloos op links opkomen van Peter Boeve, het zat er allemaal ingeslepen. Ik was zover.

‘We zijn benieuwd naar je column deze week hoor!’ klonk het maandag uiterst grappig vanuit een groepje PSV-ers. Hoongelach van Eindhovenaren, in hun natuurlijke habitat. Opgeluchte Lampjes, waar ik ze de afgelopen weken toch vooral hoofdschuddend om hun eigen clubje had gezien. De vriendelijke heren vonden het nodig om ondergetekende, Ajacied in hart en vaak ook nieren, het zwaarbevochten gelijkspel in Venlo onder de licht ontstoken neus te wrijven. Andersom mag ik ze ook graag regelmatig kietelen, dus waarom niet? En wat hádden ze gelijk.

Ajax ligt op de rug in het hoge gras. De benen losjes over elkaar, de handen onder het hoofd en een verse grashalm speels tussen de lippen. De zon is weldadig warm en ontspannend. In de blauwe lucht komt af en toe een wit wolkje langs. Kijk, die lijkt op Bobby Haarms! Verderop zweven acht kleine stapelwolken achter één grote aan. Allemaal dezelfde kant op, richting zuiden. Een vliegtuig zet er een rechte streep onder. Alderweirelds mooi.

De wekelijkse column van Remko van der Ploeg voor www.Ajax1.nl

Ajax-commissaris Johan Cruijff gaat zijn eigen regels hanteren. Dat kan wel eens problemen op gaan leveren, zo weet dagblad De Pers uiteen te zetten in het volgende artikel. 

De column van Remko van der Ploeg, voor Ajax1.nl

Voordat de aandeelhouders van Ajax vanmiddag instemmen met de nieuwe raad van commissarissen is er al sprake van een valse start. Nota bene de grondlegger van de fluwelen revolutie in de ArenA, Johan Cruijff, wordt bij de eerste en belangrijkste beslissing van de nieuwe rvc gepasseerd door zijn ’collega’s’ Steven ten Have, Marjan Olfers, Paul Römer en Edgar Davids.

Soms moet je niet alles geloven wat er gezegd wordt. Zoals het gerucht dat Johan Cruijff en ondergetekende altijd op één lijn zitten. Neem zijn rol binnen Ajax. De participatie in het Technisch Platform werd met gejuich ontvangen.

Intussen rook het zesde zintuig van schrijver dezes onraad. Cruijff in het bewuste college was geen handreiking, maar vooral gebaseerd op wantrouwen. Wat later ook bleek.Daarna moest en zou Cruijff plaatsnemen in de raad van commissarissen. En weer ontbrak het goede gevoel.

Johan Cruijff gaat deze week in zijn column voor Telesport in op de financiële problemen van talloze Europese voetbalclubs.

“Laatst zag ik de laatste tussenstand van de KNVB over de financiële situatie bij alle profclubs. Ik geloof dat er maar een stuk of zes clubs aan alle voorwaarden voldoen. Kijk je naar Engeland, Duitsland, Spanje en Italië, dan zie dat de situatie daar weinig anders is. Toch blijven voornamelijk geslaagde zakenmensen het profvoetbal leiden. Terwijl de één na de ander voor schut gaat.”

Het is een extreem seizoen geweest. Waarin het soms extreem goed ging en soms extreem fout. Het heeft in ieder geval weer duidelijk gemaakt, dat succes niet alleen een kwestie van goede spelers is. Een goede organisatie, met de juiste mensen op de juiste plekken, is misschien wel net zo belangrijk.