Ja sorry, ik ben een beetje aan het testen met berichten en wilde even checken hoe er gereageerd wordt op Breaking News. Gaat mijn website hangen, implodeert de server, stopt het hele internet of kunnen de ongetwijfeld duizenden hits per minuut makkelijk verwerkt worden? Allemaal informatie waar je als websitebeheerder wat aan hebt en dus graag in kaart wilt brengen. Vandaar die titel. Maar het hadden net zo makkelijk allerlei ándere onmogelijke woordencombinaties kunnen zijn. ‘Feyenoord kampioen!’ wilde ik eerst doen, maar dat staat een beetje raar boven een Ajaxcolumn.

Dit jaar kozen we met het gezin voor een old school vakantie. Een busreis naar het voor ons nog volledig onbekende Italië. Achteraf een veilige keuze, aangezien vliegtuigen om uiteenlopende redenen de laatste tijd uit de lucht vallen. Dennis Bergkamp heeft gewoon groot gelijk. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik niet meer wist hoe oud zo’n busgezelschap vaak kan zijn. Oud. Het voelde nog net niet als een tripje van De Zonnebloem, maar die hoge gemiddelde leeftijd had ook zijn voordelen. Zo ging ik gewoon élke avond in de bus even met de pet rond, zogenaamd voor de chauffeur. […]

Hoewel er naar aanleiding van de ruim verloren bekerfinale tegen PEC Zwolle van afgelopen zondag weinig reden tot glimlachen was voor Ajacieden, komt die nederlaag volgens Johan Cruijff als een geschenk uit de hemel. De legendarische ‘nummer 14′ spreekt zich in zijn wekelijkse column in De Telegraaf uit over het leerproces waaraan hij sinds de fluwelen revolutie al vaak refereerde. “Na het derde landskampioenschap gaf ik al aan dat de club pas op 65 procent zit van wat het zou moeten zijn.

Het is hoog tijd om te gaan. Ik sla de Voetbal International dicht en gooi hem op de keukentafel. Ik werp nog een laatste blik op de cover, vanwaar een breeduit lachende Lasse Schöne mij aanstaart. Ik laat zijn bijbehorende quote tot me doordringen: “We willen de Europa League winnen.” Ik pak mijn jas en stuur mijn auto richting de ArenA, waar een Oostenrijkse ploeg op bezoek komt. Red Bull Salzburg is de eerste horde voor Ajax in haar jacht op Europees eremetaal.

In Spijkenisse, nog het beste te omschrijven als de anus van de Randstad, rijdt een onooglijke Opel Vectra een woonerf op. Nadat de bestuurder de auto voor de deur heeft geparkeerd, stapt hij uit en loopt zijn huis binnen. Hij wil nog maar één ding. Uierbrood. Niet dat ie dat lekker vindt, integendeel, het is niet te vreten. Maar het is zo lekker authentiek. Kenmerkend voor 010. Voor zijn geliefde Spijkenisse. Zo’n beetje het enige authentieke in de hele regio eigenlijk, naast de continue stank en het misgrijpen van titels.

Peter bergt zijn hippe merkbril zorgvuldig op in bijpassende koker en zet tevreden zijn nieuwe flatscreen uit. Vitesse zal, ondanks eigen falen tegen Heracles een dag eerder, toch gekroond worden tot Herbstmeister. Met nog vijf minuten te spelen staat concurrent Ajax op achterstand uit bij Roda JC. Een gelijkspel zou nog kunnen, maar een overwinning is uitgesloten. Peter zou bedrogen uitkomen, alleen weet hij dat nog niet.

“Koffie, Mino?”, vraagt Marc. Hij brabbelt iets terug wat leek op cappuccino, terwijl zijn ronde gezicht strak naar zijn smartphone blijft turen. Voor de zekerheid drukt Marc op de knop waar twee koppen op waren afgebeeld. Hij loopt terug naar de tafel met twee dampende Ajax-mokken in de hand, zet ze op tafel en gaat tegenover de zaakwaarnemer zitten.

Ajax is druk bezig een nieuwe shirtsponsor met teveel geld te vinden en ik wandel door heel wat gangen waar voorzichtig de naam ‘Huawei’ gefluisterd wordt. Stel dat het doorgaat. Stel dat deze Chinese jongens met hun naam en logo vanaf volgend seizoen op ons ooit zo enorm streeploze shirt prijken. Hoe zouden wij het dan vinden als achteraf blijkt dat ze bij Edwin van der Sar hebben afgedwongen dat we ook onze clubnaam voor ze moeten aanpassen? Hoe zouden we kijken als er bij de volgende Champions League-loting een briefje met ‘AFC Huawei Ajax’ uit een balletje komt?

Dit wordt voor Ajax de meest relaxte allesbeslissende laatste Champions League-ronde ooit. Op zich mogen we ons al op de schouder slaan, omdat we het tot die laatste speeldag spannend hebben weten te houden. Maar het feit dat we in Milaan opnieuw geschiedenis kunnen gaan schrijven, maakt onze deelname nú al meer dan geslaagd. Het geeft ons een trots gevoel, hoe het vanavond in San Siro ook afloopt.

Iedereen kent het denk ik wel; zodra er een schim van voorjaar te zien is in april, begin je je te verheugen op de zomer. Ik vind persoonlijk alles mooier in de zomer, iedereen is vrolijk, je hoeft geen dikke jas aan om even de deur uit te gaan en mijn achtertuin (de Wibautstraat) verandert van een grijze massa beton naar een zonnige straat vol geuren en kleuren.

De knotsgekke voetbalwereld heeft zich weer eens van haar slechtste kant laten zien. In ieder geval Real Madrid en in mindere mate Arsenal deden dat. Qua salarissen en transfergelden lijkt de voetballerij een maatschappij op zich. Een andere planeet. Geen enkele voetballer is 50 of zelfs 100 miljoen waard en al helemaal niet een draver uit Wales. Gareth Bale doet af en toe leuke dingen met een bal, maar naar mijn mening is elk bedrag boven de 20 miljoen voor een voetballer volslagen krankzinnig. Die jongen kan alleen maar tegenvallen en dat zal hij ook gaan doen.