Hoe ouder je wordt, hoe meer je terug te bladeren hebt. En aangezien mijn leeftijd sinds kort met een 5 begint, zitten er al heel wat ‘ezelsoren’ in mijn geheugen. Tijden waar je graag aan terug denkt. Oud voel ik me zeker nog niet, behalve als ik tegen jongere collega’s vertel dat ik weer een avondje de tijd vergat met de zomer van de witte haai. Dan wordt er gegrinnikt en stoot men elkaar aan. Die ouwe heeft weer naar Jaws 1 zitten loeren. De verfilming van het prachtige boek van Peter Benchley is van 1975, en dus nu alweer 40 jaar oud. Als tienjarige mocht ik nog niet naar de première, terwijl mijn oudere broers wél gingen.

……