En wederom moest Ajax het veld af met het schaamrood op de kaken. Ook in Almelo slagen technische staf en spelersgroep er niet in om een Ajax-waardige prestatie neer te zetten. Wat dan echter wel bij herhaling lukt, is het opdissen van  inmiddels volledig uitgekauwde cliché’s. Met de trainer voorop zijn zo ongeveer elke week dezelfde dooddoeners op te tekenen : Te slap begonnen…geen collectief…niet mannelijk…niet genoeg strijd…met de hoofden ergens anders…etcetera…Aan de andere kant zijn voorafgaand aan de inmiddels structurele wanprestaties ook diverse obligate opmerkingen te horen van trainer en spelers : Nu geen onnodig puntverlies meer…kwaliteit moet nu de doorslag gaan geven…competitie is allerbelangrijkst…scherpte is er…blablabla…

……