Het duurde lang, de hele zomer wachten tot Ajax weer aan de bak kan. Het WK was best vermakelijk en er zullen ook veel Ajacieden af en toe gejuicht hebben voor Oranje. De beleving is echter toch anders, vele malen minder dan de intense passie die wij voelen voor Ajax, ons cluppie. Waar Oranje niet meer dan vermakelijk is, en het niet erg boeit als er wordt verloren, staat Ajax voor pure hartstocht, waarbij de echte supporters na een verloren wedstrijd bloedchagrijnig zijn en het liefst alles willen kapot maken.

Daarnaast staat de maand augustus voor velen in het teken van de herdenking van Sven. Het gemis is onverminderd groot en dat zal tot in lengte van dagen niet veranderen. Alle druktemakerij over voetbal en andere dagelijkse sores wordt in deze periode dan ook naar de achtergrond gedrukt door de nagedachtenis aan Sven. Dat is niet meer dan logisch en zo hoort het te zijn.

……